Wystawa Yane Calovskiego »Analogowa przyszłość« bada subtelną grę między tym, co historia zapisuje, a tym, co pomija, czerpiąc z bogatej różnorodności archiwów, w tym z kolekcji Pascala Schöninga oraz transformacyjnego projektu modernistycznego Skopje. Na skrzyżowaniu tych źródeł pojawiają się głębsze pytania – o napięcie między historycznością a przyszłym znaczeniem, jednoznacznymi i wielorakimi tożsamościami. Wystawa oferuje przestrzeń, w której fragmenty pa-mięci i momenty twórczej intuicji są rekonstytuowane w materię teraźniejszości, która jest jednocześnie fizyczna i spekulatywna. Prace Calovskiego negocjują te złożoności, zapraszając widzów do rozważenia, w jaki sposób przeszłość kształtuje teraźniejszość i domniemane przyszłości, które konstruujemy. W jego ujęciu archiwa stają się żywymi bytami, które łączą przepaść między pamięcią a działaniem, stabilnością a zmianą.

Wystawa Yane’a Calovskiego — »Analogowa przyszłość« — przywraca niektóre historyczne i / lub fikcyjne narracje, przekształcając znalezione obrazy, przedmioty i teksty w immersyjne instalacje, które zapraszają do aktywnego zaangażowania. Skupiając się na artefaktach, które niosą ślady pamięci i tożsamości, Calovski starannie rekonstruuje narracje, które rezonują w teraźniejszości, czyniąc te powracające akty zarówno dostępnymi, jak i istotnymi. Jego innowacyjne podejście do formatu instalacji przyjmuje niehierarchiczną przestrzenność, umożliwiając widzom nawigację i interakcję z dziełem na różne sposoby, a tym samym kwestionując tradycyjne prezentacje sztuki.

Praktyka Yane Calovskiego dąży do przeobrażenia historycznych informacji, często zagubionych lub przesuniętych, fizycznie i namacalnie obecnymi. Jego twórczość funkcjonuje jako proces odzyskiwania, wydobywając wcześniej pomijane lub zapomniane elementy i przekształcając je w namacalne, istotne obiekty. Podejście Calovskiego obejmuje skrupulatne opracowywanie znalezionych obrazów, przedmiotów i tekstów — artefaktów, które niosą ślady historii, pamięci i tożsamości. Poprzez rekonstytuowanie tych fragmentów, artysta rekonstruuje narracje rezonujące w teraźniejszości.

Centralnym elementem podejścia Calovskiego jest wykorzystanie formatu instalacji, który stosuje on z wyjątkową subtelnością. Jego instalacje obejmują niehierarchiczną przestrzenność, która pozwala widzowi nawigować i wchodzić w interakcję z jego pracami na różne sposoby. Ten format umożliwia dynamiczną grę między obiektami a przestrzenią, którą te zamieszkują, kwestionując tradycyjną prezentację sztuki we współczesnej praktyce. Fizyczne rozmieszczenie elementów staje się integralną częścią znaczenia dzieła, zachęcając do aktywnego ich doświadczania.

‍

BIO

Praktyka artystyczna Yane Calovskiego opiera się na badaniach i jest interdyscyplinarna. Interesuje się ożywianiem i łączeniem istniejących nie konkluzywnych narracji modernistycznych oraz tym, w jaki sposób te jako ewokacje mogą stymulować nową krytyczną wyobraźnię. Jego percepcja przedmiotu jest niemal zawsze relacyjna i kontekstualna. Wizualnie artykułuje swoją pracę, badając dyskursywne ślady w archiwach, które powstają z absorpcji i asymilacji informacji. Nieliniowość pamięci zbiorowej informuje jego praktykę, gdyż bada i prowadzi badania terenowe przez długi czas. Zbiera materiały z różnych archiwów, kwestionując praktyki, produkcje, prezentacje i konsumpcję historii. Poprzez pisanie, rysunek, wideo i instalacje przetwarza informacje, działania i pozostałości wcześniejszych badań, ucieleśniając zarówno ulotne, jak i konkretne tematy, które czasami się pokrywają, a następnie na nowo pojawiają. Ta metoda tworzy prace, które wykraczają poza ideę instalacji w kierunku konstrukcji architektonicznych kształtowanych przez specyfikę miejsca, wizualny urok materiału oraz zdolność formy do zmiany w umyśle.

‍

Wystawa powstała dzięki wsparciu Zilberman Gallery

‍

‍

‍