Inny wyraz

Wystawa osób studenckich Inny wyraz dotyka zjawisk, które wychodzą poza zbiór codziennych, znajomych wyrazów bycia i funkcjonowania w świecie. Przemawiają w niej ekspresje Innych – osób należących do grup marginalizowanych, doświadczenia relacji z odmiennymi przestrzeniami, spotkań z innymi narracjami, oferując miejsce do refleksji i interakcji.

Prezentowane na wystawie prace poruszają napięcia w wyrażaniu codziennego – niecodziennego i złożoność relacji z tym, co inne. W tych momentach złożoności i pęknięć znajome | nieznajome spotykamy się z inną formą przedstawienia tego, co znajome, z nieznajomym zagadnieniem, z odmienną narracją, ze sobą i swoją innością. Osoby artystyczne zapraszają do zadania sobie pytań: Jakie emocje temu spotkaniu towarzyszą? Jakie myśli pojawiają się w zetknięciu z tym, co przekracza normy, co wymyka się i przerasta?

Instalacja – drzewo Olesi Nezhyvej jest próbą wyrazu ponownego ukorzenienia się w Szczecinie, miejscu migracji wymuszonej przez wojnę w Ukrainie. Wstążki zawieszone na drzewie symbolizują proces włączania się w Nowe. Są również zaproszeniem do interakcji z przestrzenią wystawy. Z kolei Kajetan Jełowicki porusza zagadnienie szczególnego odbioru dźwięków przez osoby z ADHD. Instalacja będąca metaforą układu nerwowego umożliwia odczucie innej rzeczywistości osobom neurotypowym Praca Krzysztofa Sawickiego zaprasza do refleksji nad rozdźwiękiem między postępem technologicznym, a ludzką świadomością. Bioprocesory stworzone z ludzkiej tkanki mózgowej stanowią punkt wyjścia do pytania o źródło świadomości i pozycję, jaką zajmujemy w przestrzeni cyfrosfery.

Prace Karoliny Zięciak, Izabeli Wowczko i Agaty Jankowskiej odnoszą się do reakcji na różnorodne tożsamości i napięcia w indywidualnych i kolektywnych narracjach. Karolina Zięciak dotyka tematu aseksualności jako tożsamości seksualnej marginalizowanej przez psychologów_żki i terapeutów_ki. Izabela Wowczko podejmuje problem niewidocznej pracy kobiet na rzecz bliskich mężczyzn poprzez rzeźbę drabiny stworzonej z rękawów kobiecych ubrań. Agata Jankowska natomiast ukazuje perspektywę nastolatka z autyzmem, skupiając się na jego emocjach i reakcjach w sytuacjach treningów i zawodów sportowych.

Prace prezentowane na wystawie dotykają również złożoności spotkania z innością i jej percepcji. Patrycja Kubisiak eksploruje wieloznaczność spojrzeń kierowanych na Innych, które mogą być wyrazem chęci poznania, jak i oceny prowadzącej do wykluczenia. Kinga Chomać-Piechota zaprasza do refleksji nad różnorodnością i niestabilnością poprzez obrazy pokrzyku wilczej jagody – rośliny, która swoją dwojaką właściwością, trującą i leczniczą, symbolizuje napięcie między znanym a obcym, odrzuceniem innego a fascynacją nim. Mikołaj Tomczak konfrontuje nas poprzez portrety i hasła polityków_czek z przestrzenią społeczno – polityczną lat 90. W jaki sposób te hasła wyborcze przemawiają do nas trzy dekady później?


Wystawa stanowi zaproszenie do refleksji nad indywidualną relacją z Innym oraz stosunkiem wobec Inności w otaczającej rzeczywistości. Prezentowane prace nie tylko zapraszają osoby odwiedzające wystawę do dialogu z przedstawionymi narracjami, ale także otwierają przestrzeń do odkrywania i włączania Inności
w codzienność. Zachęcają do rozpoznania, czucia i przyjęcia Inności oraz przekroczenia codziennych, znajomych interpretacji.

Uwaga: jedna z prac odtwarza dźwięki, które mogą być trudne w odbiorze.

‍